Necə söz qoşum mən hüsnünə axı,

Tutulub günəşi, gəlmir sabah.
Tərsinə fırlanır, dönübdü çarxı,
Başına gəlibdi nələr, Kəlbəcər.

Tərtər çayın itkin düşüb balası,
Naxış düzmür Tutqun çayın xanası.
Xaçınçayın çalınmayır laylası,
Daşmayacaq bir də sellər, Kəlbəcər.

Qurd düşübdü Murov dağın qarına,
Düşmen göz dikibdi dövlət varına.
Toxunubdu qartalın vüqarına,
Hilaldağın qalıb mələr, Kəlbəcər.

Durnaların cərgə tutub süzməyir,
Sonaların Alagöldə üzmeyir.
Gözellerin telinə gül duzməyir,
O yerlərdə solub güllər, Kəlbəcər.

İstisuyu dərman idi dərdlərə,
Alaçıqlar nisgil olub türklərə.
Aılmayır, düyün düşüb bəndlərə,
Həsrət qalıb sənə ellər, Kəlbəcər.

Meşələrin solub rəngi, bozarıb,
Laləsi ar edib, rəngi qızarıb.
İtburnunu, ezgilini qoparib,
Aparıb uzağa yellər, Kəlbəcər.

İgidləri at belində çapardı,
Yollarında toz-dumanlar qopardı.
Gəlinləri bulaq üstə çıxardı,
Daranmayır qara tellər, Kəlbəcər.

Qocaların köçüb gedib dünyadan,
Gözəllərin yaşmaq vurur həyadan.
Tanrı nə vaxt oyadacaq royadan,
Deyəcəyik bizim yerlər, Kəlbəcər.

Gözümüz tutulub yola baxmaqdan,
Aslı qalmısan nadan, axmaqdan.
Güllələr nə vaxtsa çıxar çaxmaqdan,
Duanı oxuyar pirlər, Kəlbəcər.

Kəklikotu ətir yayar düzlərə,
Qantəpərin dərman olar bizlərə.
Çox güvəndin boş vədlərə, sözlərə,
Açılacaq nə vaxt sirler, Kəlbəcər.

Buz bulaqlar tutulubdu, axmayır,
Bənövşənin boynu bükük, baxmayır.
İldırımlar şaqqıldayıb, çaxmayır,
Üzük taxmır bəyaz əllər, Kəlbəcər.

Ələsgərin sazi susub, çalmayır,
Quşlar uçub, yurda qanad salmayır.
Şahinleri küsüb orda qalmayır,
Oxumur daha bülbüllər, Kəlbəcər.

Tonqallar yanardı gözel çağında,
Ceyran, cüyür sekmir daha dağında.
Quruyub ağaclar, vermir barın da,
Ötüşübdü neçə illər, Kəlbəcər.

Xaraba qalıbdı yurdun evləri,
Silinib yaddaşı, yoxdu dəbləri.
Bir igid istərəm qovsun divləri,
Bükülməsin daha bellər, Kəlbəcər.

Sülhə gəlsin gərək bütün insanlar,
Ov üstə didişer vəhşi heyvanlar.
Axsa da qanımız, verək qurbanlar,
Gələcəkdi gözəl günlər, Kəlbəcər.

Uluyol.info