Əsrin dörddə biri qədər müstəqillik tariximiz var. Nə yazıq ki, 80-ci illərin sonu və 90-ların əvvələrini istisna etsək millət kimi formalaşma və millətləşmə prosesində iki onillikdir "ağır travmalar" yaşamaqdayıq. Hələ də tayfa təfəkkürü, hələ də regionçu düşüncə, hələ də fərdiyyətçilik
Bunlar azmış kimi bir də "Dövlət tərbiyəsi" sindromu yaşayırıq. Millət olaraq milli hakimiyyətdən məhrum olduğumuz üçün yaşadıqlarımız toplumun hər bir fərdində aşkar şəkildə öz təsirini buraxmış, kinli, ədalət hissini itirmiş, yalnız fərdi hisslərlə yaşayan, korporativ maraqların girovuna düşmüş bir cəmiyyətlə qarşı qarşıyayıq. Ədalətsiz hakim, vicdansız məmur, qərəzli jurnalist, rəhmsiz həkim, rüşvətxor müəllim, kobud hərbçi.. Sonucda rəhmsiz, ədalətsiz, fərdiyyətçi bir toplum!
Əgər özümüzdən başlayaraq dəyişə biləriksə, o zaman dəyişdirə də bilərik.
