Həbs edilən keçmiş müstəntiq Rüfət Səfərov vəkili Bəhruz Bayramov vasitəsilə ictimaiyyətə müraciət ünvanlayıb. R.Səfərovun "Azadlıq” qəzetində yayılmasını istədiyi müraciətdə deyilir:
"Əziz bacı və qardaşlar, böyük Azərbaycan xalqı. Sizi salamlayır və əmin edirəm ki, möhkəməm, heç bir qorxu hissi yoxdur, inam duyğusu digər cılız hisslərə qalib gəlib. Xoşbəxtliyin daha bir önəmli motivini kəşf etdim zindanda. Ritorika və pafos dışı söyləyirəm ki, haqq sandığım yolda zindana düşmək ruh azadlığı, vücud hürrü, ən əsası şəxsi bəxtəvərliyi şərtləndirdi. Bu mənada hazırda çox xoşbəxtəm. Bu, məsələnin mənəvi tərəfi.
İrəli sürülən ittihamı qeyri-hüququ, əsassız hesab etməklə, komediyanın hesabına yazıram. Təsəvvür edin ki, məni 2 rüşvətalma epizodunda təqsirli saysalar da, ayrı-ayrılıqda olan 2 şikayətçidən başqa qondarma faktı təsdiq edən şahid yoxdur. Baş Prokurorluğun dəftərxanasında axtarış aparsaq, 100 minlərlə analoji xarakterli arxivə alınmış araşdırma materillarının mövcudluğuna şahid olarıq. Necə ola bilər ki, şikayət edən və barəsində şikayət olunandan savayı meydanda bir şəxs, şahid olmur, lakin o fakta görə cinayət işi başlanaraq ən sərt qətimkan tədbiri – həbs seçilir? Barəmdə uydurulan bu iş nəinki Baş Prokurorluğun tarixinə, bütövlükdə Azərbaycan hüquq tarixinə qara hərflərlə yazılır. Olsun. Dözmədilər, amma dözəcəm.
Onu da qeyd edim ki, yanvarın 16-da Nərimanov rayon müvəqqəti saxlanma yerindən Bakı 1 saylı istintaq təcridxanasına aparılarkən, "voronok”un "odinoçka”sında zorla saxladılar. Təxminin 5-10 dəqiqə kəskin etiraz etdikdən sonra "odinoçka”dan azad etdilər. Görünür, siyasi bəyanat verərək prokurorluq orqanlarından çıxıb, azad olan vətəndaş Rüfət Səfərov bunlar üçün residivist, xüsusi təhlükəli cinayətkardır. Bu da olsun, heç eybi yox. Görək qoca tarix bunlara necə dəyər verəcək?!
Macalım dardır, ona görə də xüsusatlara vara bilmirəm.
Sonda bütün vicdanlı insanlara, azad mediaya, hüquq müdafiəçilərinə, vətəndaş cəmiyyətinin təmsilçilərinə, siyasi təşkilatlara, bir sözlə, ədalət hissini gözardı etməyən hər kəsə səslənirəm: Məni tək qoymayın, sizlərə güvənərək məlum, lakin kəskin qərarı qəbul etdim”.