Ramiz Rövşən: SON GÖRÜŞ

           Ramiz Rövşən: SON GÖRÜŞ

Bu vaxtsız sevginin əcəli yetdi,

Buydu qismətimiz -

ya tez, ya da gec.

Hərə öz dərdini apardı-getdi,

Bəs niyə dərdimiz azalmadı heç?

Dünya dağılmadı biz ayrılanda,

Göylər bir az yağış çilədi ancaq.

Mən sənə xoşbəxtlik dilədim onda,

Sən mənə rahatlıq dilədin ancaq.

Rahatlıq dilədin ev-eşiyimə,

körpəmin beşiyinə.

Nəvəsi dizinin üstünə çıxan

atama, anama da.

Bir vaxt səndən qabaq rastıma çıxan,

məni səndən alan qadınıma da.

İstədim son dəfə basım bağrıma,

Dedin:

- Nəyə lazım, yox, yaxşı deyil!..

Ağladın.

Dedim ki, kiri, ağlama!

Dedin ki, yağışdı, göz yaşı deyil.

- Bu görüş sonuncu görüşdü daha,

bu gün ayrılırıq, - deyib gəlmişdin.

Bəs niyə mənimlə bu ayrılığa

ən gözəl donunu geyib gəlmişdin?

Bəs niyə o cürə gözəldin onda?

İndi bunu necə yozum -

bilmirəm.

Bəlkə də son dəfə mənim yadımda

Gözəl qalmaq idi arzun -

bilmirəm.

Bir sevgi yarımçıq qırıldı o gün,

Yağış da kəsildi, bulud da getdi.

Bir qızla bir kişi ayrıldı o gün,

Hərəsi bir yana üz tutdu-getdi.

… O qızdan gözəl qız tapılmaz daha,

Daha o kişidən igidi yoxdu.

Amma bu dünyada xoşbəxt olmağa

Daha heç birinin ümidi yoxdu...